s.

Կրկին Դիւրութիւն. աւելորդ անձնդիւրութիւն. շատ հանգիստ փնտտռելը.

Երկրորդ կեանքս (ըստ աշխարհի), որ ըստ իւրեանց կամացն կրօնաւորին, զկրկնադիւրութիւնն արտաքս քան զսահմանս՝ առնէ ի կորուստ. (Եփր. աւետար.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif կրկնադիւրութիւն կրկնադիւրութիւնք
accusatif կրկնադիւրութիւն կրկնադիւրութիւնս
génitif կրկնադիւրութեան կրկնադիւրութեանց
locatif կրկնադիւրութեան կրկնադիւրութիւնս
datif կրկնադիւրութեան կրկնադիւրութեանց
ablatif կրկնադիւրութենէ կրկնադիւրութեանց
instrumental կրկնադիւրութեամբ կրկնադիւրութեամբք