adj.

Որ ինչ հայի ի հարկանել կտնտոցաւ զաղիս քնարի, կամ առ քնարահարութիւն.

Վահագն, զոր ի կտնտոցահար աղէբախս ընդ վիշապաց համբաւէին կռուել նմա. (Յհ. կթ.։)