ԿՈՒՐԱՏՈՐ եւ ԿՈՒՐԱՏՈՐՈՒԹԻՒՆ. Բառ. լտ. curator, cura այսինքն Հոգաբարձու. հոգաբարձութիւն. գործակալ. գործակալութիւն, մանաւանդ որբոց. վասի, վասիլիք։ (Մխ. դտ.։ եւ Օրէնք կայսերաց.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | կուրատորութիւն | կուրատորութիւնք |
| accusatif | կուրատորութիւն | կուրատորութիւնս |
| génitif | կուրատորութեան | կուրատորութեանց |
| locatif | կուրատորութեան | կուրատորութիւնս |
| datif | կուրատորութեան | կուրատորութեանց |
| ablatif | կուրատորութենէ | կուրատորութեանց |
| instrumental | կուրատորութեամբ | կուրատորութեամբք |