Քամակակորութիւն. կզութիւն. սապատողն կամ միջաբեկն լինել.
Ի ցաւս դժուարինս աղեաց, եւ կորաքամակութեան, այսինքն կզութեան թիկանց. (Գէ. ես.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | կորաքամակութիւն | կորաքամակութիւնք |
accusatif | կորաքամակութիւն | կորաքամակութիւնս |
génitif | կորաքամակութեան | կորաքամակութեանց |
locatif | կորաքամակութեան | կորաքամակութիւնս |
datif | կորաքամակութեան | կորաքամակութեանց |
ablatif | կորաքամակութենէ | կորաքամակութեանց |
instrumental | կորաքամակութեամբ | կորաքամակութեամբք |