s.

ԿՈՐՈՂԻՈՎՆ լաւ եւս՝ ԿՈՐԱՂԻՈՎՆ. Բառ յն. κοράλλιον, κουράλιον corallium. Բոյս ծովու քարացեալ. որոյ կարմիրն է ի կարգի ականց պատուականաց, բուստ կոչեցեալ ի յետնոց՝ որպէս պ. բուսդէտ. մէրճան.

Զպատուական եւ զծանրագին ականն, որ անուանեալ կոչի կորողիովն (լս կորակղիոն). զի սկզբնականն այնորիկ իբրեւ զդլարի կանաչագեղ բուսանի ի մէջ ծովու. եւ անդէն վաղվաղակի իբրեւ մեկնի ի տեղւոյ անտի, յընդունել զօդն քաղցրաշունչ՝ սկսանի խստանալ լինել իբրեւ զքար հաստատուն. (Վեցօր. ՟Է։)