s.

ԿՈՂՈՍՈՍ կամ ԿՈՂՈՍՈՆ, կամ ԿՈՂՈՆ. Բառ յն. գօլօսօ՛ս. κολοσσός colossus. Արձան հսկայաձեւ. առնապատկեր ահաւոր մեծութեամբ.

Կարիա եւ ռոդո շրժեցան, մինչեւ մեծի կողոնին անկանիլ։ Ռոդոս շարժեցաւ, կողոսոսն կործանեցաւ. որ էր պատկեր արեգական առնակերպ՝ իբր ՟Հ կանգուն. (Եւս. քր. ՟Բ։)