hy    |   fr

Կշռաձեւութիւն

s.

Զուգակշռութիւն. հաւասարութիւն, միջասահմանութիւն.

Կշռաձեւութեամբ հասեալ զյարմարագոյնն կալաւ չափաւորապէս պատկանեալ տեսակ. այսինքն զձեւ մարմնոյ. (Պիտ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif կշռաձեւութիւն կշռաձեւութիւնք
accusatif կշռաձեւութիւն կշռաձեւութիւնս
génitif կշռաձեւութեան կշռաձեւութեանց
locatif կշռաձեւութեան կշռաձեւութիւնս
datif կշռաձեւութեան կշռաձեւութեանց
ablatif կշռաձեւութենէ կշռաձեւութեանց
instrumental կշռաձեւութեամբ կշռաձեւութեամբք