Առաւել կամ յոյժ կնատ. վատթարագոյն. տկարագոյն.
Կնատագոյն ապա սորա եւ ուժոյն յայտնեցաւ ստորութիւն, իւրովին կախաղանելով. (Պիտ.։)
Քան զմարմնական ցանկութիւնս կնատագոյն. (Փիլ. սամփս.։)
Քան զսարդիոստայն անօսրագոյն եւ կնատագոյն գործէ. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 9.) յն. ἁσθενότερος infirmior