ԿՃԻՃ կամ ԿՃՈՒՃ (որպէս թէ ի կժոյ կժեղէն). Պնակ խեցեղէն. խժիժ, խժուժ, կրիճ, պտուկ, պտիկ, ճլօլիկ.
կապեցին աղբով լի կճիճս, եւ ունկունս կժոց. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Զ։)
Ա՛րկ ի կճուճ մի, եւ դի՛ր ի կրակ. (Վստկ.։)
ա՛ռ դալար մանիշակ ի կոթէն ընտրած ... ի կճուճ ա՛րկ, եւ ի կրակն դի՛ր եւ մեղմ եփէ՛. (Բժշկարան.։)
Իսկ (Վրք. հց. ձ.)
Ի կճճոյ մի՛ արասցես ինձ գիրս. ընթերցի՛ր, ի կճոյ. (կճայ շիրիմ)։
(Վրք. հց. ՟Ժ՟Զ. ձ.) տպ. Կճիճ։