cf. ԿՂՄԻՆԴՐ, Կղիմինտր, Կողոմինտր, Կողոմիտր. Աղիւս կամ կաւ թրծեալ հրով, քառանկիւն կամ խողովակաձեւ.

Տեսի վէմ մի, եւ կղիմիտր, եւ ի միջի նոցա եդեալ ոսկի. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Ա. (տպ. կղիմինտր. այլ ձ. կղմինտր։))