adj.

ἠμιπαγής . Կէս մի մածեալ կամ պաղեալ. թերի սառուցեալ. եւ դանդաղամած. կէս մը սառած, թանձըրցած.

Այն որ նուազ ինչ կիսամած իցէ տակաւին, որ գերագոյն քան զերկիր, ձիւն, եւ որ առ երկրաւն, եղեամն կոչի. (Պղատ. տիմ.։)

Ի ձեռն հրոյ արագութեան ամենեւին յափշտակեալ զգիջայինն՝ աղտաղտուկ ելով, կիսամած լինիցի. (անդ։)