adj.

Որոյ արմատն կամ իսկութիւնն է կենդանի, եւ արմատ եւ պատճառ կենդանութեան. այն է փայտն կենաց՝ սուրբ խաչն քրիստոսի.

Ամենայաղթ զօրութիւն կենդանարմատ քո փայտին. (Հարցնափառ.։)

Որ ի վերայ կենդանարմատ փայտիդ բեւեռեցար, կամ հեղեր զփրկական արիւնդ. (Գանձ.։ Խոսրովիկ.։ Սկեւռ.։ Բենիկ.։)