adj.

ԿԱՊՈՒՏԱՏԵՍԱԿ ԿԱՊՈՒՏԱՏԻՊ. Կապոյտ տեսլեամբ. (որպէս դնի ի յն. κυανῷ εἵδει ) կապուտակաձեւ. կապուտակատիպ. կապուտակ.

Շափիղայն կապուտատեսակ գունովն ի մխիթարութիւն աշխատութեան աչացն իմանի. (Նիւս. երգ.։)

Հիւծեալք ի յարեանց, կապուտատիպ ծովն ի կարմիր ներկեալ. (Գանձ.։)