s.

ἑπιλάμψις micatio. Կայծակելն. փայլատակումն. եւ Կայծակն. շանթ. խարոյկ. կածկըտելը. եւ կայծկրակ.

Կայծակմունք եւ Ճայթռմունք փայլատականց. (Փիլ. իմաստն.։)

Բորբոքումն եռանդան հրացեալ կայծակման. (Մագ. ՟Ի՟Դ։)

Պղտորմունք եւ կայծակմունք (յօդս). (Ոսկիփոր.։)

Հրացեալ աստուածամուխ հրոյն կայծակմամբ. (Դիոն. թղթ.։)

Որպէս զսլաք կայծակմամբ մխեալ. (Լմբ. իմ.։)

Որոտումն ահաւոր, եւ կայծակմունք ստէպ. (Հ=Յ. սեպտ. ՟Ժ՟Զ. Հ=Յ. սեպտ. ՟Ժ՟Ը.։)

Իսկ (՟Ժ՟Թ.)

Զմնացեալ ողջ մարմինն կայծակմամբք այրեցին։

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif կայծակումն կայծակմունք
accusatif կայծակումն կայծակմունս
génitif կայծակման կայծակմանց
locatif կայծակման կայծակմունս
datif կայծակման կայծակմանց
ablatif կայծակմանէ կայծակմանց
instrumental կայծակմամբ կայծակմամբք