ԾԱՅՐԱՐՁԱԿ եւ ԾԱՅՐԱՐԱԿԵԱԼ. Որոյ ծայրն՝ գագաթն՝ ստեղն է արձակ եւ բարձր, կամ համարձակ եւ ազատօրէն արձակեալ, սփռեալ. եւ Տարածեալ գոլով, եւ տարածելով. ձկտելով.
Ծայրարձակ շառաւեղուղէշ գաւազանաբուղխ թագաւորութեանն քրիստոսի. (Աթ. ի կոյսն.։)
Եկեղեցիք նորափետուր զարդարեալ հրաշիւք՝ ծայրարձակ (ոստովք) առաքինութեան պայծառաբերին պտղովք. (Թէոդոր. կուս.։)
Ծայրարձակ լերանց՝ ծայրարձակ լերանց բարձանց ցօղն տարածանէր. (Նար. տաղ.։)
Ի յերկրի կանգնեալ եւ հաւասար երկրի ծայրարձակեալ բարձրացար։ Ծայրարձակեալ ծաւալեցեր զծագումն աստուածային իմանալի ճառագայթիցն. (Անան. եկեղ։)