Ծագողական

adj.

Իբր ծագօղ, ծագեալ. ցաթօղ.

Նովաւ ծածկի լոյսըն լուսնի՝ ծագողական. (Երզն. ոտ. երկն.։)

իմանալ զտուրընջենականն, եւ զարեգակնային, եւ զծագողականն, զի օրինակ քրիստոսի է. (Շիր. զատիկ.։)