s.

ἑξομολόγησις . Խոստովանելն. որպէս գոհացողութիւն. եւ այլն։

Նոյն իսկ անունդ խոստովանողութեանդ երեւեցուցանէ զարտաքնոյն իւր զխոստովանութիւն. (Փիլ. այլաբ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif խոստովանողութիւն խոստովանողութիւնք
accusatif խոստովանողութիւն խոստովանողութիւնս
génitif խոստովանողութեան խոստովանողութեանց
locatif խոստովանողութեան խոստովանողութիւնս
datif խոստովանողութեան խոստովանողութեանց
ablatif խոստովանողութենէ խոստովանողութեանց
instrumental խոստովանողութեամբ խոստովանողութեամբք