ἑξομολόγησις . Խոստովանելն. որպէս գոհացողութիւն. եւ այլն։
Նոյն իսկ անունդ խոստովանողութեանդ երեւեցուցանէ զարտաքնոյն իւր զխոստովանութիւն. (Փիլ. այլաբ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | խոստովանողութիւն | խոստովանողութիւնք |
accusatif | խոստովանողութիւն | խոստովանողութիւնս |
génitif | խոստովանողութեան | խոստովանողութեանց |
locatif | խոստովանողութեան | խոստովանողութիւնս |
datif | խոստովանողութեան | խոստովանողութեանց |
ablatif | խոստովանողութենէ | խոստովանողութեանց |
instrumental | խոստովանողութեամբ | խոստովանողութեամբք |