Խոնարհիլն ի խոնարհեցուցանելոյ այլոց զինքն.
Զզանազանութիւն դնէ խոնարհութեան եւ խոնարհեցութեան. քանզի ո՛չ մի եւ նոյն՝ խոնարհ լինել, եւ կամ յայլմէ խոնարհիլ. (Երզն. մտթ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | խոնարհեցչութիւն | խոնարհեցչութիւնք |
accusatif | խոնարհեցչութիւն | խոնարհեցչութիւնս |
génitif | խոնարհեցչութեան | խոնարհեցչութեանց |
locatif | խոնարհեցչութեան | խոնարհեցչութիւնս |
datif | խոնարհեցչութեան | խոնարհեցչութեանց |
ablatif | խոնարհեցչութենէ | խոնարհեցչութեանց |
instrumental | խոնարհեցչութեամբ | խոնարհեցչութեամբք |