adj. s.

Որ խնծղայ, լիրբ ի ծիծաղել. Կին անամօթ. կամ Լրբութեան խնծիղք.

Խնծուղնանպատկառ զբնզումս յողայ ի կորուստ հոգւոյ. (Պիտ. ըստ Ստեփ. լեհ.։)