ζητούμενος, -ον, ζήτημα quaesitus, quaestio. Որ ինչ հայի ի խնդիրս տարակուսանաց. հարցաքննական. եւ Խնդիր առաջարկեալ.
Այն իսկ է խնդրականացն լուծումն։ Զխնդրականսն միայն ուսանել։ Աստ իսկ հանգուսցուկ զբն խնդրականացն. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 1. եւ 2։)
Եւ նշանակ խնդրոյ, հայցման.
Հայցականն (հոլով՝) խնդրական։ Բե՛րն խնդրական է. բերէք ինձ զիրսդ զայդոսիկ. (Երզն. քեր.։)
Եւ իբր Խնդրօղ.
պատրաստական գտանի աստուած խնդրականաց իւրոց. ա՛յլ ձ. խընդրողաց. (Ագաթ.։)