մ.

(ի Խիծ. խիղծ, խիղճ. ) ԽՂՃԻՒ, կամ խղճաբար. եւ կամ ընթերցի՛ր, Խղճաբար՞ խժդժաբար.

Երրորդ՝ խծաբար նենգութիւնն (կայենի ընդդէմ աբելի,) զոր անփրկանակ (կամ անփրկական) ի ծնողացն մեկուսի տարեալ սպան տարապարտ. (Արծր. ՟Ա. 1։)