Խեռ եւ հեստ բարուք. (մարդ, կամ անասուն)։
Թանձրամիտք ոմանք էին, եւ խեռաբաղոյք. (Երզն. մտթ.։)
Իսկ աղքատն խեռաբարոյ է. ((կամ խեւաբարոյ). Վրդն. առակ.։)
Զձի խստերախ եւ խեռաբարոյ՝ ո՛չ խստութեամբ, այլ՝ հանդարտութեամբ զգօնացուցանեմք. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 25։)
Վախճանել զէշն խեռաբարոյ. (Մխ. դտ.։ եւ Գանձ.։)
Խեռաբարոյք իբր զջորի. (Վրդն. սղ.։)