s.

ԽԵՂԿՈՒԹԻՒՆ ԽԵՂԿՈՒՄՆ. Խեղութիւն. տգեղութիւն. խեղկիլն. (իրօք կամ նմանութեամբ)

Իբր զձանձախարիթ որակացեալ սովորական խեղկութեամբ յառնամոլութեան։ Զայսպիսւոյ հիւանդութիւն եւ զխեղկումն անդամոց. (Մագ. ՟Ի՟Դ. ՟Ծ՟Ե։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif խեղկութիւն խեղկութիւնք
accusatif խեղկութիւն խեղկութիւնս
génitif խեղկութեան խեղկութեանց
locatif խեղկութեան խեղկութիւնս
datif խեղկութեան խեղկութեանց
ablatif խեղկութենէ խեղկութեանց
instrumental խեղկութեամբ խեղկութեամբք