adj.

ԽԱՓԱՐԱԿԱՆ ԽԱՓԱՐԱՁԱՅՆ. (մօտ ի Խափշիկ եւ Խփտի ազգս. եւ ի հնչիւն Խաֆ տառի, եւ կամ խապա, այս ինքն թանձր) Ունօղ զհնչիւն կամ ձայն խոշոր եւ թանձր կամ դժուարալուր.

Խափարական ձայն՝ եգիպտացին. (Վրդն. ծն.։)

Խափարաձայն եգիպտացին. (Երզն. քեր.։)