cf. ԽԱՆԴԱՂԱՏԱՆՔ.
Արեամբ որդւոյն զփայտըդ ներկեալ՝ խանդաղանօք ողջագուրեալ (սուրբ կոյսն). (Շ. ոտ. բարձր.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | խանդաղանք | |
accusatif | խանդաղանս | |
génitif | խանդաղանաց | |
locatif | խանդաղանս | |
datif | խանդաղանաց | |
ablatif | խանդաղանաց | |
instrumental | խանդաղանաւք |