Թուի զուգընթացութիւն. (ի պ. հէմբա, ընթացակից. օգնական) եւ կամ Շատութիւն կամ չափաւորութիւն.
(Աւուրցն) եղծումն եւ յարմարութիւն ի խամբայութենէ անձրեւաց լինին, եւ ի տօթոյ արեգական. (Եւայլն. Մանդ. ՟Ի՟Զ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | խամբայութիւն | խամբայութիւնք |
| accusatif | խամբայութիւն | խամբայութիւնս |
| génitif | խամբայութեան | խամբայութեանց |
| locatif | խամբայութեան | խամբայութիւնս |
| datif | խամբայութեան | խամբայութեանց |
| ablatif | խամբայութենէ | խամբայութեանց |
| instrumental | խամբայութեամբ | խամբայութեամբք |