Խաբողական, Ի, Աց

adj.

Որ կարէ խաբել. խաբօղ. պատրողական, խաբեբայ.

Բայց ոչ մոլար առասպելեօք խաբողական. (Շ. իմ. եղակ.։)

Կոչեաց զանուն իւր մարգարէ այսակիրն եւ խաբողականն։ Պատուիրեմ ձեզ, խաբողական դեւք. (Ճ. ՟Գ.։)