φωστικός illuminativus, -tor, -trix;
illustrans. Ունօղ զզօրութիւն լուսաւոր առնելոյ. կարօղ լուսաւորել. լուսաւորօղ. լուսաւորիչ. լուսատու.
Լուսաւորականն նորա առաջնորդութեամբ։ Հուր լուսաւորական անծածուկ լուսափայլութեամբքն։ Քահանայիցն զօրութիւն ունելով յինքեան ընդ լուսաւորականաւն եւ զմաքրողականն հանճար. (Դիոն. ստէպ։ եւ Շ. հրեշտ.։)
Այսպէս է իմանալ զկոչումն հոգւոյն անումբ հրոյ, զարիականն, զլուսւորականն եւ զկերակրողն. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 31. եւ 23։)
Եւ Լուսաւոր. յայտնի. պարզ.
Հաճոյ թուեցաւ մեզ լուսաւորական բանիւ ընծայաբերութիւնհնչեցուցանել առ սուրբ կաթողիկէ եկեղեցի. (Նանայ.։)