Ունելն եւ վարելն զիշխանութիւն. որ եւ ԻՇԽԱՆՈՒԹԻՒՆ ասի.
յորոյ իշխանակալութեան խաղաղանայր երկիրս. (Սամ. երէց.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | իշխանակալութիւն | իշխանակալութիւնք |
| accusatif | իշխանակալութիւն | իշխանակալութիւնս |
| génitif | իշխանակալութեան | իշխանակալութեանց |
| locatif | իշխանակալութեան | իշխանակալութիւնս |
| datif | իշխանակալութեան | իշխանակալութեանց |
| ablatif | իշխանակալութենէ | իշխանակալութեանց |
| instrumental | իշխանակալութեամբ | իշխանակալութեամբք |