Առանձնութիւն. միայնութիւն.
ինքնուրոյնութեամբ հրեշտակական կարգիս ընդ այլ շաւիղ տարեալ. (Յհ. կթ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ինքնուրոյնութիւն | ինքնուրոյնութիւնք |
| accusatif | ինքնուրոյնութիւն | ինքնուրոյնութիւնս |
| génitif | ինքնուրոյնութեան | ինքնուրոյնութեանց |
| locatif | ինքնուրոյնութեան | ինքնուրոյնութիւնս |
| datif | ինքնուրոյնութեան | ինքնուրոյնութեանց |
| ablatif | ինքնուրոյնութենէ | ինքնուրոյնութեանց |
| instrumental | ինքնուրոյնութեամբ | ինքնուրոյնութեամբք |