Ինքնիմաց

αὑτονόητος se ipso intellectilis իմանալի իւրեւ. ինքնին իմացօղ, իմացեալ.

Ընդ որոց ինքնիմացքն եւ աստուածայինք՝ արդարեւ ազնուիցն առփմանց որ անդ առաւելութիւնք եւ մեզ ընտանեբար օրհնաբանի. (Դիոն. ածայ.։)