adj.

αὑτοπτικός Որ ինչ բերի առ յայտնի տեսողութիւն, կամ ըմբռնողութիւն անձամբ.

Զինքնատեսականն եւ երեւոյթ իմացականացն ասացելոց (սուրբ գրոց) վարդապետութիւն. (Դիոն. ածայ.։)