ԻՆՔՆԱՁԵՌՆԱԴՐԵԱԼ ԻՆՔՆԱՁԵՌՆԱԴՐԵԼԻ. αὑτοχειροτόνητος a se ordinatus, vel creatus. Անձամբ յանձնէ ձեռնադրեալ. ինքնին ձեռներէց ի սուրբ կարգ կամ ի պատիւ. ինքիր գլխուն ձեռնադրուած.
Դիմոփիլոս կիսասարկաւագ յարձակեալ ի վերայ քահանայի իւրոյ, եւ թշնամանեալ զնա եհան եկեղեցւոյն եւ (իշխեաց) նստել ինքնաձեռեռնադրեալ քահանայ. (Մաքս. ի դիոն.։)
Զայլս տեսանեմ առօրեայ իմաստունս, եւ ինքնաձեռեռնադրելի աստուածաբանս. (Սարգ. յկ. ՟Է։)