adj.

Ինքն իր ձեղուն ձեւացեալ. ունօղ զձեղուն՝ ոյր չիք սիւն եւ նեցուկ. (մակդիր երկնից կամ եկեղեցւոյ).

Հաստատեալ ի պարզուածս ինքնաձեղուն յարկի խորահիմն դրութեամբ. (Անան. եկեղ։)

Յանապատի բնակելով յովհաննէս .. ո՛չ յոսկեձեղուն տուն, այլ ընդ ինքնաձեղուն վիմօք. (Բաբիղ. յհ. մկ.։)