s.

αὑτοτέλεια perfectio. լինելն ինքնակատար. կատարելութիւն անթերի.

Աւելորդ եւ նմա առնուլն՝ անդուստ ունողի զիինքնակատարութիւն. (Պրպմ. ՟Լ՟Թ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ինքնակատարութիւն ինքնակատարութիւնք
accusatif ինքնակատարութիւն ինքնակատարութիւնս
génitif ինքնակատարութեան ինքնակատարութեանց
locatif ինքնակատարութեան ինքնակատարութիւնս
datif ինքնակատարութեան ինքնակատարութեանց
ablatif ինքնակատարութենէ ինքնակատարութեանց
instrumental ինքնակատարութեամբ ինքնակատարութեամբք