αὑτοτέλεια perfectio. լինելն ինքնակատար. կատարելութիւն անթերի.
Աւելորդ եւ նմա առնուլն՝ անդուստ ունողի զիինքնակատարութիւն. (Պրպմ. ՟Լ՟Թ։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | ինքնակատարութիւն | ինքնակատարութիւնք |
accusatif | ինքնակատարութիւն | ինքնակատարութիւնս |
génitif | ինքնակատարութեան | ինքնակատարութեանց |
locatif | ինքնակատարութեան | ինքնակատարութիւնս |
datif | ինքնակատարութեան | ինքնակատարութեանց |
ablatif | ինքնակատարութենէ | ինքնակատարութեանց |
instrumental | ինքնակատարութեամբ | ինքնակատարութեամբք |