adv.

Որպէս յն. ինքնաբնաբար. αὑτοφύως sua sponte. ինքնին. մտադիր. կամակար. ի բնէ. անդըստին.

Ինքնակնակաբար աստուածային մասամբ ճշմարտապէս ունին բարութիւն. (Պղատ. օրին. ՟Ա։)