Ինքնաբարի

adj.

αὑτοτ’άγαθος se ipso bonus Բուն բարի. իւրեւ ինքն ըստ ինքեան բարի.

Զգերագոյէն, որ էն ինքնաբարի. (Դիոն. ածայ.։)

Անարատութիւն պատշաճէ աստուածայնոյ էութեանն՝ որ է ինքնաբարին. (Մէկն. Ղեւտ.։)