ԻՆՔՆԱԲԱՐՈՒԹԻՒՆ կամ ԻՆՔՆԱԲԱՐԵՐԱՐՈՒԹԻՒՆ. αὑτοαγαθότης per se bonitas. ինքն ըստ ինքեան բարութիւն, եւ բուն բարերարութիւն։ (Դիոն. ածայ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | ինքնաբարերարութիւն | ինքնաբարերարութիւնք |
accusatif | ինքնաբարերարութիւն | ինքնաբարերարութիւնս |
génitif | ինքնաբարերարութեան | ինքնաբարերարութեանց |
locatif | ինքնաբարերարութեան | ինքնաբարերարութիւնս |
datif | ինքնաբարերարութեան | ինքնաբարերարութեանց |
ablatif | ինքնաբարերարութենէ | ինքնաբարերարութեանց |
instrumental | ինքնաբարերարութեամբ | ինքնաբարերարութեամբք |