adj.

որոյ ինն աշտիճանք են, կամ կարգք եւ հատուածք բանից. (զոր օրինակ են երանութիւնք որք ութ կամ ինն հաշուին). . Զերանաւէտ իննաշտիճանեանն բան, որ է խարիսխ եւ հիմն հաւատոյ. (Մագ. ՟Հ՟Ը։)