νόησις intellectus, mens. Իմացութիւն. իմացական կարողութիւն. միտք.
Իմացուածք աստուծայնոց իմացուածութեանց ոչ են ըստ մերոց իմացուածոցս ի վայր խոնարհմամբ բաժանեալ. (Մաքս. ի դիոն.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | իմացուածութիւն | իմացուածութիւնք |
accusatif | իմացուածութիւն | իմացուածութիւնս |
génitif | իմացուածութեան | իմացուածութեանց |
locatif | իմացուածութեան | իմացուածութիւնս |
datif | իմացուածութեան | իմացուածութեանց |
ablatif | իմացուածութենէ | իմացուածութեանց |
instrumental | իմացուածութեամբ | իմացուածութեամբք |