adj.

ἁναιδέστερος impudentior. որ է կարի ժիտ. որ յոյժ ժտի, այսինքն յանդգնի իբրեւ անամօթ. յանդգնագոյն. լրբագոյն.

Չիք ինչ, ասեն, ժտագոյն քան զաղքատն. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 10։)