Ժողովաբար

adv.

Հաւաքաբար բազմաւորակի. ընդհանրապէս. համայն.

Աշակերտքն զչարէին (ասէ).. . ժողովաբար խոսի վասն միոյն (յուդայի). (Բրսղ. մրկ.։)

ասի եկեղեցի, որ է ժողով. զի ժողովաբար ամբարեալ կան ամենայն գանձք աստուածութեանն ի սմա. (Վրդն. քրզ.։ եւ Տօնակ.։)