adj. s.

ԹԵԶԱՆԱՒՈՐ ԹԵԶԱՆԵԱՅ. χειριδωτός, χιτών manicatus, tunica Զգեստ՝ որ ունի զթեզանիս. պատմուճան. վերարկու. քոթանակ.

Առնեն կողոբս ամարանի, եւ թազանաւորս ձմերանի. (Եղիշ. միանձն.։)

Վասն ծաղկեայ պատմուճանին, զոր այլք թեզանեայ ասեն. (ուր մարթ է իմանալ եւ կտաւի նրբաթել). (Վրդն. ծն.։)

Այսպիսի սքեմաւ թեզանաւորք երեւին լինել այնոքիկ, զորոց ասի ի գանձս անտոնի եւ համօրէն ճգնաւորաց.

Քռթենաւորին, թեզենաւորին, եւ գիսաւորին։