Առաւել թաւալեալ, հակեալ, միտեալ, ընկողմնեալ, բերեալ. մէկ դին աւելի պառկած, ծռած.
Բազումք ի սոցանէ ի միջօրեայն կոյս թաւալագոյնք են (այսինքն ընդ հարաւ հային)։ Սկիզբն՝ կատարումն խնդրէ, եւ կատարածն ի սկիզբն կոյս թաւալագոյն է։ Յայնկոյս թաւալագոյն եղեալ, ի բաց դարձեալ լինի ի չարէն. (Փիլ. նխ. ՟Բ։ Փիլ. լին. ՟Ա. 55. 61։)
ՇՈՒՐՋ ԹԱՒԱԼԱԳՈՅՆ. περικυλινδεῖσθεις circumvolutus որպէս Շուրջ թաւալական.
Հաստատութիւն միոյ ստացեալ կիտի, եւ երբեմն յոլովագոյն շուրջ թաւալագունիւքն. (Պղատ. օրին. ՟Ժ։)