չ.

cf. ԹԱՌԱՄԻՄ.

Թառամէ զօրութիւնն ի վտանգաւորացն, եւ շիջանի։ Խտութեամբ փափկութեանն զգայութիւնք թառամեն. (Բրս. գոհ. եւ Բրս. արբեց.։)

ն.

ԹԱՌԱՄԵՄ, եցի. ն. cf. ԹԱՌԱՄԵՑՈՒՑԱՆԵՄ.

Թառամեա՛ զմարմինդ քո աշխատութեամբ. (Վրք. հց. ՟Ե։)