cf. ԸՆԴԱԿԻՑ

Ագահութիւն ... եւ այլ ամենայն հոյլքն՝ ընդակից մարդկան՝ ախտիցն. (Նիւս. կուս.։)

Իբր զմի սիրելի ի միում սենեկի, եւ զմի ընդակից ի միում վերարկուի։ Իբրեւ զընդակից դաստիարակարան տուեալ մեզ զսուրբդ (նշան) տիրական։ Ընդակից կայից կանոնաց օրինաւորին. (Նար. խչ. եւ ՟Կ՟Ա։)