ԸՆԾԱՅԲԵՐՈՒԹԻՒՆ կամ ԸՆՁԱԲԵՐՈՒԹԻՒՆ. cf. ԸՆԾԱՅԱԲԵՐՈՒԹԻՒՆ.

Ոչ երբէք նուազեցուցանէր զհոգեւորացն ընծայբերութիւն. (Ճ. ՟Ա.։)

Ոչ ի բաց մերժեալ զսակաւ ընձաբերութիւնս. (Ոսկ. լուս.։ (տպ. դուզնաքեայ ընծայաբերութիւն։))

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ընձաբերութիւն ընձաբերութիւնք
accusatif ընձաբերութիւն ընձաբերութիւնս
génitif ընձաբերութեան ընձաբերութեանց
locatif ընձաբերութեան ընձաբերութիւնս
datif ընձաբերութեան ընձաբերութեանց
ablatif ընձաբերութենէ ընձաբերութեանց
instrumental ընձաբերութեամբ ընձաբերութեամբք