ԸՆԾԱՅԲԵՐՈՒԹԻՒՆ կամ ԸՆՁԱԲԵՐՈՒԹԻՒՆ. cf. ԸՆԾԱՅԱԲԵՐՈՒԹԻՒՆ.
Ոչ երբէք նուազեցուցանէր զհոգեւորացն ընծայբերութիւն. (Ճ. ՟Ա.։)
Ոչ ի բաց մերժեալ զսակաւ ընձաբերութիւնս. (Ոսկ. լուս.։ (տպ. դուզնաքեայ ընծայաբերութիւն։))
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | ընձաբերութիւն | ընձաբերութիւնք |
accusatif | ընձաբերութիւն | ընձաբերութիւնս |
génitif | ընձաբերութեան | ընձաբերութեանց |
locatif | ընձաբերութեան | ընձաբերութիւնս |
datif | ընձաբերութեան | ընձաբերութեանց |
ablatif | ընձաբերութենէ | ընձաբերութեանց |
instrumental | ընձաբերութեամբ | ընձաբերութեամբք |