adj.

Որ ընկրկէ. կամ կամեցօղ ընկրկել.

Կեանքդ երագ ցնդմամբ խուսափեալ ի քէն, եւ դու բռնութեամբ կամաց՝ նմին ընկրկիչ. (Լմբ. պտրգ.։)

Լիցի (դրօշս) ծանր արժեօք յաղթող եւ ահարկու ... մարտից ըմբիշտ եւ ընկրկիչ. (Մաշտ. ջահկ.։)