ԸՆԿԻՃԵԱԼ ԿԱԼ. Հակառակ կալ իբրեւ խոչ. (որպէս թ. էնկել ՝ այսինքն արգելք ըլլալ) իսկ Վարդան իմանայ՝ Նեղել. (որպէս թ. ինճիթմեք. լտ. անկօ. բայց յն. եւ եբր. եւ լտ. եւ այլն ունին, ընդդէմ կալ)
Կայր նմա ընկիճեալ ի ճանապարհին։ Դու ինձ ընկիճեալ կայցես ի ճանապարհին. (Թուոց. ՟Ի՟Բ. 23. 31. 34. (ա՛յլ ձ. ընդկիճեալ, կամ ընկճեալ, կամ ընգճեալ) Տե՛ս եւ ԸՆԿՃԵԼ։)
Եւ որպէս Ի գուճս իջանել. կորանալ.
Ի ծունր ընկիճեալ կային, եւ խոնարհեցուցեալ զգլուխս. (Ոսկ. նին.։)