ԸՆԿԵՑՈՒԹԻՒՆ կամ ԱՐՏԱՔՍԸՆԿԵՑՈՒԹԻՒՆ. որպէս Ընկեցումն։ (Ոսկիփոր.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | ընկեցութիւն | ընկեցութիւնք |
accusatif | ընկեցութիւն | ընկեցութիւնս |
génitif | ընկեցութեան | ընկեցութեանց |
locatif | ընկեցութեան | ընկեցութիւնս |
datif | ընկեցութեան | ընկեցութեանց |
ablatif | ընկեցութենէ | ընկեցութեանց |
instrumental | ընկեցութեամբ | ընկեցութեամբք |